کیفیت خواب افراد تحت تاثیر عوارض بیماری ام اس

اختلالات خواب و MS

این تجزیه و تحلیل مقطعی در رابطه‌ با تاثیری‌ است که عوارض همراه بیماری (MS) بر کیفیت خواب بیماران دارد.

در این بیماری افراد خواب بی‌کیفیتی را تجربه می‌کنند. مطالعه اخیر منتشر شده در مجله مولتیپل اسکلروزیس بر اهمیت مدیریت بیماری ام‌اس برای بهبود کیفیت خواب در بیماران تاکید می کند.
بر اساس گزارش انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس، بیش از ۵۰ درصد از افراد مبتلا به ام اس دارای یک اختلال خواب مانند نارکولپسی، آپنه خواب یا بی‌خوابی هستند. همچنین کیفیت خواب ضعیف می تواند علائم ام‌اس را تشدید کند. اختلالات خواب می‌توانند توسط عوامل متعددی ایجاد شود. از جمله داروها، علائم مرتبط یا خود ام اس.

در مطالعات قبلی توسط نویسندگان حاضر، افراد مبتلا به ام اس (PwMS) نسبت به جمعیت عمومی به میزان قابل توجهی کیفیت خواب ضعیف بیشتری داشتند. افراد مبتلا به PwMS که عود یا سطوح بالاتری از ناتوانی یا «خوشه‌های علائم» (افسردگی، اضطراب و غیره) را تجربه کرده‌اند، در کنار سایر عوامل، احتمال بیشتری برای داشتن مشکلات خواب دارند. اگرچه برخی تحقیقات به تأثیر بیماری PwMS بر خواب افراد توجه کرده‌اند، اما تعیین کمیت تاثیر آن بر کیفیت خواب افراد دشوار بوده است. به منظور کسب اطلاعات بیشتر، نویسندگان فعلی مطالعه جدید خود را برای بررسی این ارتباط با یک گروه بزرگ از بیماران استرالیایی مبتلا به ام‌اس انجام دادند.
داده‌ها شامل مطالعات انجام شده روی بیماران مبتلا به ام‌اس استرالیا، نظرسنجی پرستاران بیماری ام‌اس و مقدار و کیفیت خواب بیماران بین بازه زمانی فوریه و آوریل ۲۰۲۰ و نظرسنجی‌های تاثیر سبک زندگی و محیط بر روی کیفیت خواب این بیماران در بازه زمانی اکتبر و دسامبر ۲۰۱۶، ۲۰۱۸، و ۲۰۲۰ می‌شوند. در مجموع ۱۵۹۷ شرکت‌کننده در این مطالعه شرکت کردند. این افراد داده‌های مربوط به شاخصه‌های کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) را ارائه داده و یک پرسشنامه ۱۹ سوالی در مورد کیفیت خواب در ماه گذشته را تکمیل کردند.

تجزیه و تحلیل این مطالعات نشان داد که بیماری های همراه Ms که توسط پزشک تشخیص داده شده بودند، به طور قابل توجهی با نمرات PSQI بالاتر همراه بود. از جمله بیماری‌های همراه Ms که به طور قابل توجهی با نمرات PSQI بیشتر مرتبط است، بیماری های خود ایمنی، اضطراب، افسردگی، انفارکتوس میوکارد، کم خونی، آرتریت روماتوئید، دیابت نوع ۲، بیماری التهابی روده، بیماری قلبی، بیماری های چشمی، آلرژی ها، میگرن، فشار خون بالا و کلسترول بالا بود.
همانطور که محققان نتیجه گرفتند، اختلالات سلامت و روان به عنوان برجسته‌ترین گروه بیماری‌های همراه با بیماری‌های جسمی هستند که تقریباً نیمی از تأثیر کلی را تشکیل می‌دهند.
این موضوع بر تأثیر قابل‌توجه اختلالات سلامت روان بر کیفیت خواب تأکید می‌کند. اگرچه تأثیر خاص گروه بیماران MS بر کیفیت خواب بیماران در مطالعات قبلی مورد بررسی قرار نگرفته است، اما شواهد نشان می دهد که مشکلات روانی روانی، از جمله افسردگی، تأثیر مخربی بر خواب مبتلایان به بیماری‌ ام اس دارند.

همچنین محققان اضافه کردند که تحقیقات قبلی نشان داده است که خواب ممکن است بر افسردگی تأثیر بگذارد و بررسی این رابطه دو طرفه می تواند یک سرمایه گذاری مفید در تحقیقات آینده باشد.
با توجه به این یافته ها، محققان ارزش مدیریت یا درمان بیماری های همراه در PwMS را به عنوان وسیله ای برای نتایج خواب بهتر در بیماران مبتلا می‌دانند

.۱۶ مه ۲۰۲۴
توسط کایل مونز