با توجه به شیوع بالای بی خوابی در شیفت کاران (نوبت کاران) و تاثیر آن بر عملکرد شغلی، بهره وری، رضایت شغلی، بروز خطا و حوادث شغلی توجه به این موضوع در شیفت کاران به خصوص در مراحل اول ابتلا از اهمیت زیادی برخوردار است. شناسایی افراد با خطر ابتلای بالا و اصلاح برنامه کاری و یا تغییر برنامه این افراد به صبح کار را می توان به عنوان موثرترین روش عنوان نمود. هر چند این افراد با وجود انجام اقدامات فوق نیز ممکن است همچنان از بیخوابی رنج ببرند که در این صورت نیاز به اقدامات و درمانهای تکمیلی دارند. استفاده از ملاتونین در این افراد می تواند موثر باشد. همچنین برای کاهش احساس خواب آلودگی این افراد در شیفت شب می توان از اصلاح میزان مواجهه با نور (افزایش میزان نور محیط) بهره برد.