درمان سندرم وقفه تنفسی حین خواب (Obstructive Sleep Apnea Syndrome)

با توجه به عوارض فراوانی که این بیماری برای افراد در پی دارد، اهمیت درمان این بیماری روز به روز افزایش یافته و مورد توجه بیش تری قرار می گیرد. علی رغم مشکلات و عوارض جدی این اختلال، خوشبختانه راه شناخت و درمان موثر آن امروزه در دسترس می باشد که با توجه به نوع و شدت آپنه می توان مناسب ترین روش را انتخاب نمود. استفاده درست از این روش ها نه تنها می تواند در بهبود کیفیت خواب آنها موثر باشد؛ بلکه اثرات سوء قطع تنفس بر روی ارگانهای حیاتی بدن را کاهش داده و یا کاملاً متوقف کند.

برخی از روش های ابتدایی، ساده و کاملا موثر خصوصاً در موارد خفیف ابتلا به شرح زیر می باشند: 

کاهش وزن: اگر مبتلا به اضافه وزن هستید کاهش وزن می تواند شدت خرخرکردن و آپنه را کاهش دهد. اضافه وزن باعث رسوب چربی در اطراف کام نرم، زبان و ساختارهای گردن شده و راه های هوایی را باریک می کند. در مقابل کاهش وزن با کاهش حجم این چربی ها می تواند در گشاد کردن راه های هوایی مؤثر واقع شود.

Position therapy: از خوابیدن به پشت پرهیز کنید. به گونه ای بخوابید که سر شما بالاتر از سایر اجزای بدنتان قرارگیرد. یک شیوه معمول برای این که فرد به پشت نخوابد بدین گونه است که فرد یک توپ تنیس را به وسط کمر خود می چسباند بنابراین دیگر قادر به خوابیدن به پشت نیست.    

افزایش مقدار و نظم خواب: هر روز در ساعات منظمی به رختخواب بروید و از رختخواب خارج شوید. شما باید در هر روز  7.5 تا 8 ساعت بخوابید. اگر محرومیت از خواب داشته باشید خرخر کردن و آپنه به مقدار و شدت بیشتری در خواب شما ایجاد می شوند.

پرهیز از مصرف داروها و موادی که باعث باریک تر شدن راه های هوایی می شوند: الکل و بسیاری از قرص های خواب آور باعث استراحت ماهیچه های حلق شده و بر شدت خرخر کردن و آپنه می افزایند. شما باید از مصرف الکل حداقل 3 ساعت قبل از رفتن به رختخواب خودداری کنید. سیگار کشیدن نیز می تواند باعث تورم بافت های بینی شده و باعث بدتر شدن خرخر و آپنه شود.

درمان صحیح و دقیق Sleep Apnea نیازمند مشخص کردن شدت این بیماری است که به وسیله تست پلی سومنوگرافی (PSG) انجام می شود.

راهکارهای درمانی متنوعی برای این بیماری با توجه به شدت آن وجود دارد. انواع خفیف این بیماری با کاهش وزن، Position Therapy ،‌Oral appliance و... درمان می شوند. درحالی که در درمان انواع متوسط و شدید این بیماری از CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) و ‌Bi-PAP (Bi-level Positive Airway Pressure) و... استفاده می شود. اقدامات جراحی نیز در افرادی که ناهنجاری های آناتومیکی عامل اصلی ایجاد این بیماری به حساب می آیند، یکی از راهکارهای مؤثر درمانی خصوصاً در موارد ابتلا به نوع خفیف و متوسط محسوب می شود.